آهنگ احسان دریادل کوچمون

یه جوری میای میری انگاری که دیرته
عذاب دادنِ منم جزئی از تقدیرته
میون همه ی اَخمات دلبریتم میکنی
دلو دورش میکنی، گاهیم نزدیکته

شبِ پُر ستاره ای تو کوچه مون پهن باشه
از پنجره نگام کنی وقتی دلم تنگ باشه
جای بد بودن با این دلِ دیوونه میدونی
مهربون باش، فکر نمیکنم دلت سنگ باشه

چی میشه رد بشی از کوچه مون؟
یه نگاهی کنی اَبرو کمون؟
تقصیر دل چیه آرزوش این شده؟
کاشکی بیای بشی همسایه مون

گُل گُلی پیرهنت و شال قرمز رو سرت
تک تک اون قدمات، حتی آروم راه رفتنت
همه شون فانتزیای شب و روز من شدن
خودمو هر روز مجسم میکنم دور و ورت

چی میشه رد بشی از کوچه مون؟
یه نگاهی کنی اَبرو کمون؟
تقصیر دل چیه آرزوش این شده؟
کاشکی بیای بشی همسایه مون